به گزارش بجنورد زیبا، همانطور که قبلاً اشاره کردهایم، آسیبشناسی و عارضهیابی مسئولان شرکت شهرکهای صنعتی خراسان شمالی نشان میدهد که واحدهای صنعتی استان طی دوران کرونا با مسائلی از جمله عدم تأمین بهموقع و خرید ملزومات و عدم و تأخیر پرداخت بدهیهای دولتی مواجه شدند که از توان آنها خارج شده است.
چالشهای کرونایی شاید برخی از واحدهای تولیدی و صنعتی استان را از ادامه فعالیت بازداشته باشد اما برای برخیها نیز فرصتهایی ایجاد کرد که پس از سه سال تعطیلی دومرتبه نسبت به راهاندازی خط تولید خود اما این بار با شرایط کرونایی اقدام کنند.
طبق گفته مدیرعامل شرکت شهرکهای صنعتی خراسان شمالی طی ایام کرونا، ۶ واحد تولیدی و صنعتی استان با شرایط سنجی از سوی این شرکت نسبت به تغییر فعالیت واحدهای تولیدی خود اقدام کرده و خط تولیدشان را به تولید اقدام بهداشتی و پزشکی تغییر دادهاند.
وحید جعفری یکی از تولیدکنندگان ماسک در خراسان شمالی است که از ابتدای ورود ویروس کرونا، همراه با نیروهای فعال در واحد تولیدیاش در کنار مردم استان بودهاند تا آن ها در سختترین شرایط نگران کمبود و نبود ماسک نباشند.
جعفری، تولیدکنندهای است که بهرغم تمام مشکلات موجود در واحدهای تولیدیاش که از گذشته وجود داشته، تولید ماسک را بهعنوان نوعی خدمت مؤثر در این شرایط سخت کرونایی برای خدمت به مردم و استانش را برگزیده است اما اینطور که پیداست مشکلات این واحد تولیدی همچنان به قوت خود باقیمانده است.
این تولیدکننده در خراسان شمالی از مشکلات واحدهای تولیدی و صنایع کوچک در این خطه از شمال شرق کشور میگوید که: مهمترین مشکل موجود در بحث صنایع کوچک نهتنها در استان بلکه در کل کشور، بخش تبادلات ارزی است که دولت هم فشار زیادی را به صادرکنندگانی که تبادلات ارزیشان را انجام ندادن تحمیل میکند.
همانطور که میدانیم عمده صادرات استان به کشورهای افغانستان، عراق و پاکستان است که این کشورها مبلغ را تماماً به ریال پرداخت میکنند و میگویند که شما بانکی را در کشورمان معرفی نمیکنید یعنی بانک عامل شما در کشورهای ما وجود ندارد که دلار را به آنها بدهیم.
بهعنوانمثال یکی از مشتریهای بنده برای همین موضوع به مشکل خورد و یک میلیارد در بانک ملت استان پول گذاشت و از طریق همراه بانک حواله میزند.
در حال حاضر با تمام کشورهایی که با آن ها کار میکنیم به مشکل ارزی برخوردهایم و تنها حرفشان نیز این است که بانکی از سمت ایران در این سه کشور وجود ندارد.
ما برای رفع مشکلمان در استان جلسهای با بانک ملی داشتهایم که اولین صرافی استان را رسماً افتتاح کرده اند. در این جلسه از بانک ملی تقاضا داشتیم تا در افغانستان، عراق و پاکستان شعبه معرفی کنند و مشتریان ما در آنجا دلار تحویل دهند ولی متأسفانه با پاسخ اینکه همچنین کاری انجام نمیدهیم و فقط میتوانیم با دریافت دلار تبادلات ارزیتان را اینجا انجام دهیم مواجه شدیم!
واقعاً متوجه نمیشوم که این دیگر چه کاری است! وقتی برای ما ریال واریز شود دوباره باید از بازار آزاد دلار تهیه کنیم که همین روند باعث افزایش قیمت دلار در استان و کشور میشود.
بنده بهعنوان یک تولیدکننده باید از بازار آزاد دلار تهیه و تحویل دولت دهم! اگر اقدامی مؤثر در جهت رفع مشکلات تبادلات ارزی صنایع کوچک انجام شود و به صورت ریالی مثل سنوات ۹۵ و ۹۶ از ما قبول کنند خیلی خوب میشود و این کار حداقل برای استان کوچکی مثل خراسان شمالی باعث افزایش صادرات خواهد شد.
متأسفانه مشکل تبادلات ارزی صادرکنندگان استان تا جایی است که چند نفر از همکاران بنده به طور کامل بحث صادرات را کنار گذاشته و نیروی فعال در واحدهای تولیدی و صنعتیشان را به نصف کاهش دادهاند.
صنایع بزرگ مثل پتروشیمی، سیمان و صنایع نفت برای تبادل ارزی مشکلی ندارند و حجم صادراتشان در سال به چندین میلیارد دلار میرسد ولی صنایع کوچک همانند صنایع ما، صادراتمان در سال ۳۰۰ یا نهایتاً ۵۰۰ هزار دلار است که با این حجم صادرات، تصور نمیکنم فشاری به بخش ارزی کشور وارد شود.
مشکل تبادلات ارزی صنایع کوچک همچنان باقی است و امیدواریم با چاره اندیشی هر چه زودتر شاهد رفع این مشکل باشیم.
مشکل بعدی صنایع کوچک از جمله واحد تولیدی بنده در بحث بیمه است که نیازمند رایزنی و برگزاری جلسهای با تأمین اجتماعی در خصوص اعمال تخفیفات و مشوقاتی بهخصوص در این شرایط کرونایی است.
با اعمال تخفیفات و مشوقاتی از سوی تأمین اجتماعی به واحدهای تولیدی و تعاونی میتوان قیمت نهایی محصول را کاهش داد، این در حالی است که طی یک ماه پیش قیمت پارچه و کش ماسک افزایشیافته اما واحد تولیدی بنده با همان قیمت پایینتر از مصوب کشوری ماسک عرضه میکند.
حداقل یک سال دیگر کشور نیاز به ماسک دارد کاش تأمین اجتماعی هم در این شرایط یارای واحدهای تولیدی و صنعتی باشد.
مشکلات صنایع کوچک تمامی ندارد اما درخواستی هم از مسئولین دارم که واکسیناسیون فعالان واحدهای تولیدی ماسک و الکل را با اولویت کارگران کارخانه در دستور کار قرار دهند چون این افراد بیشتر درگیر هستند و اگر یکی از نیروها درگیر مشکل یا بیماری شود عملاً باید کارگاه تعطیل شود.