با گذشت سال‌ها از تقسیم استان خراسان بزرگ، اهالی ساکن در مرکز هم‌چنان با مجموعه‌ای از مشکلات ریز و درشت لاینحل از جمله ترافیک بی‌سامان دست و پنجه نرم می‌کنند.
ساکنان و رهگذران پیاده از کوچه‌های «یادگار، معماریانی، دروازه‌قبله، یزدانی، سعدی، حاتمی، تاتاری، اخوان، فخران، برنجی، تثبیت، جاجرمی، سلطانی، مرتضوی، حکیم‌شفایی، تفضلی، گرمه‌ای، دبیری، دانش، وثوق، نظام‌الشریعه» و... از آن جمله‌اند. مسیرهایی که بی‌شباهت به اتوبان نیستند! اما بدون کمترین توجه به حقوق شهروندی عابران پیاده، از جمله افراد کهن‌سال از سوی طراحان طرح ترافیک. کوچه‌هایی که تا سه دهه پیش، پر بودند از آرامش و سکوت.
نبود هیچ برنامه‌ای برای اسکان جمعیت مهاجر به مرکز استان از آغازین روزهای تاسیس از سوی اعضای «ستاد مردمی توسعه» و نداشتن کمترین نقشه‌ی راه برای کنترل ترافیک، آمد و شد در سطح شهر را به معضلی هزار توی تبدیل کرده است که کمتر کارشناسی توانایی پیچیدن حتی یک نسخه‌ی کوتاه مدت و شاید دراز مدت برای حل آن دارد.
ظاهراً بسیاری از دست‌اندرکاران و کارشناسان امر ترافیک، این جمله را سرلوحه‌ی کار خود قرار داده‌اند که پیشتر گفته شد: «شهروندان باید به موضوع ترافیک عادت کنند!»
به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر کارشناسان حوزه ترافیک به یک نتیجه‌ی کلی رسیده‌اند که همانا راه حل، یکطرفه کردن برخی مسیرهاست!
آخرین موارد از اجرای این مسئله، یکطرفه شدن کوچه‌ی معصوم‌زاده (خیابان شهید حسینی‌معصوم) و انتهای خیابان شهید بهشتی شمالی موسوم به «پای‌توپ» است.
مسیرهایی که در دو دهه‌ی اخیر براساس مصوبات شورای ترافیک مشمول تغییر مسیر شده‌اند از این قرار هستند:
۱- چهارراه ژاله به سمت فرهنگسرای شهرداری
۲- خیابان زایشگاه
۳- چهارراه امیریه تا تقاطع ۱۷ شهریور
۴- میدان فردوسی تا تقاطع طالقانی غربی
۵- شریعتی شمالی و جنوبی تا چهارراه قیام
۶- میدان کارگر تا انتهای خیابان شهید بهشتی شمالی «پای توپ»
۷- ضلع شمال غربی میدان خرمشهر (بولوار) تا میدان امام رضا(ع)
۸- خیابان میرزاکوچک‌خان (کوچه‌ی صدرآباد)
۹- چهارشنبه بازار (شهید منصور سیران حصاری) تا شهید قربانی و کوچه‌ی وداد بجنوردی
۱۰- خیابان شهید محمدعلی صفا (شاهپور) تا تقاطع شریعتی شمالی
ناگفته نماند که طی یکی دو دهه‌ی اخیر، برخی خیابان‌ها از جمله: شریعتی شمالی و جنوبی، شهید صفا و کوچه‌ی برنجی (قَرنقِه دالان) تغییر جهت هم داده‌اند!
سوالی که به ذهن بسیاری از شهروندان می‌رسد این است که کارشناسان شورای ترافیک استان و مدیران مرتبط با موضوع ترافیک، طرح یکطرفه کردن را تا چه زمانی ادامه خواهند داد؟ آیا در تصمیم‌گیری‌ها برای حل مشکل ترافیک، اتلاف وقت شهروندان و هزینه‌ی انرژی به هدر رفته هم لحاظ می‌شود؟
پیشنهاد نگارنده در حوزه کاهش مشکلات ترافیکی به اعضای دور چهارم شورای شهر مرکز استان، حذف آیلند حدفاصل «میدان کارگر تا میدان فردوسی» و ادامه‌ی آن بود که با پوشاندن روی جوی آب در دو طرف با نرده‌ی فولادی، حداقل 2 تا 3 متر به عرض خیابان‌ها افزوده شده و سبب روانی ترافیک می‌شود. تجربه‌ای که بعدها در خیابان‌های فردوسی، امیریه و شریعتی شمالی، با موفقیت اجرایی شد.
اما تا امروز، کمترین گام از سوی مدیران مرتبط با مباحث شهری از جمله اعضای شورای اسلامی دوره‌های پنجم و ششم برداشته شده است!
جناب آقای حسین‌نژاد؛
فارغ از عدم تناسب بین معابر و گذرگاه‌ها با تعداد اتومبیل‌ها و عابران پیاده در سطح شهر، مدیریت ترافیک در میدان‌ها و چهارراه‌ها با حضور ماموران راهنمایی و رانندگی، اهرم بازدارنده‌ای برای رانندگانی‌ست که قوانین را زیر پا می‌گذارند.
از جمله، «عبور از چراغ قرمز»، «توقف در ایستگاه‌های اتوبوس» و «پارک بر روی پل‌های عابر پیاده و داخل پیاده‌رو».
ماه‌ها است که پیاده‌روها در خیابان‌های پر رفت و آمد و کمربندی مدرس و ۳۲ متری شهداء به اشغال بسیاری از صاحبان فروشگاه‌ها در آمده است و ضابطان این امر در سکوت به تماشا نشسته‌اند!
انتظار شهروندان مرکز استان از جنابعالی به عنوان نماینده‌ی دولت در این استان محروم از توسعه‌ی اقتصادی این بوده و هست که مدیران مرتبط با مباحث ترافیک و معضلات برآمده از آن از جمله «تضییع حقوق شهروندی» را به مسئولیت‌های خود بیشتر از پیش آشنا کنید تا وظیفه‌شان را در قبال شهروندان به درستی انجام دهند.
خارج کردن اتوبوس‌های شهری دودزا از چرخه‌ی بهره‌مندی شهروندان و جایگزینی اتومبیل‌های «ون»، می‌تواند هم در پایین آمدن میزان آلودگی هوای شهر موثر باشد و هم در جا به جایی بهتر و سریع‌تر شهروندان.
نکته‌ی پایانی این که جانمایی پارکینگ طبقاتی از جانب اعضای شورای اسلامی مرکز استان در «کوچه‌ی توسلیان» و مقابل پاساژی به همین نام (پاساژ موبایل) مشکلی از معضل ترافیک را حل نخواهد کرد.
چه بسا که به دلیل خروجی پیچ در پیچ به سمت سبزه میدان یا خیابان طالقانی غربی (کوچه‌ی جواهری ماه)، «افتادن از چاله به چاه» باشد.
توافق با مالکان سه دهنه گاراژ در ضلع غربی میدان کارگر و احداث پارکینگ طبقاتی، می‌تواند افقی راهگشا برای بخش عمده‌ای از حل مشکل ترافیک در نقاط مرکزی شهر بجنورد باشد.