به گزارش بجنورد زیبا، بجنورد به عنوان مرکز استان خراسان شمالی با تولید روزانه بیش از ۱۵۰ تن زباله، دارای کارخانه کمپوست نیست و زباله‌های شهری در حال حاضر به‌صورت سنتی دفن می‌شود؛ محل دفن زباله نیز در کوه بابا موسی واقع در فاصله هفت کیلومتری بجنورد است.
این محل که سالها است پذیرای زباله‌های شهری بجنورد است، در حال حاضر با مشکلات زیست‌محیطی متعددی روبه‌رو شده است.
کارخانه کمپوست بجنورد به‌عنوان بزرگترین کارخانه کمپوست شمال شرق کشور سال ۹۱ آغاز به کار کرد؛ این واحد بنا بود مشکل دفن زباله شهرهای بجنورد، شیروان، اسفراین، آشخانه و فاروج را رفع کند، اما تنها شش ماه پس از فعالیت در سال ۹۱ به علت مشکلات زیست‌محیطی و اعتراض اهالی روستاهای هم‌جوار تعطیل شد.
وضعیت نامناسب مدیریت پسماند شهر بجنورد و دفن روزانه بیش از 140 تن انواع پسماند مخلوط در دفن‌گاه باباموسی به یکی از بزرگترین معضلات زیست محیطی و دغدغه شهروندان بجنوردی تبدیل شده است.
در پی اتمام مهلت سه ماهه دادستان محترم به شهرداری در خصوص آسیب‌شناسی مشکلات موجود و تعیین تکلیف وضعیت کارخانه کمپوست و وعده مسئولین مربوطه مبنی بر نوسازی و افتتاح کارخانه کمپوست طی سه ماه آینده، به صورت سرزده از محل کارخانه کمپوست بازدید به عمل آمد.
در این بازدید مشخص شد تا کنون هیچ اقدام عملیاتی برای نوسازی تجهیزات معیوب و فرسوده این کارخانه انجام نشده و وعده های مدیریت شهری مبنی بر افتتاح این کارخانه در آینده نزدیک توخالی به نظر می رسد.
کارخانه کمپوست شهر بجنورد که در سال 91 احداث شد پس از مدت کوتاهی به دلیل خرابی تجهیزات و انتشار بو و آلودگی از این کارخانه و نارضایتی اهالی روستاهای اطراف تعطیل شد و تجهیزات این کارخانه از آن زمان تا کنون بدون استفاده رها شدند. در طول این سالها اقدام موثری جهت استفاده از مشارکت شهروندی و تفکیک و کاهش پسماند درمبدا نیز انجام نشده و تنها زباله‌گردها هستند که پسماندهای تفکیک شده توسط شهروندان را جمع آوری و به مقاصد بازیافت می‌رسانند، اما این امر نیز باعث چالش های اجتماعی و نارضایتی مضاعف شهروندان دغدغه‌مند بجنوردی شده است.
در گفتگو با یک کارشناس مدیریت پسماند مشخص شد خطوط تفکیک مکانیزه و کارخانه کمپوست نهایتا می توانند 50 درصد از پسماند ورودی را بازیافت و 50 درصد دیگر همچنان به مراکز دفن ارسال می شوند. علاوه بر این کود تولیدی این فرآیند کیفیت مطلوب را برای استفاده در کشاورزی نداشته و عمدتا به عنوان پوششی برای محل های دفن مورد استفاده قرار می گیرند.