تصمیم گیرنده اصلی تیم ملی والیبال کیست؟ آلکنو یا ...

از برکناری کولاکوویچ تا انتخاب آلکنو و برنامه ریزی برای تیم ملی والیبال جهت حضور در المپیک ۲۰۲۰ توکیو، همه چیز حاکی از بی نظمی و عدم مدیریت صحیح از سوی فدراسیون بود چرا که برخلاف سال های گذشته که والیبالی ها به برنامه ریزی درست و اصولی خود می بالیدند حالا هیچ خبری از آن روزها نیست و هرروز یک حاشیه جدید پیرامون تیم ملی خودش را نشان می دهد. هنوز ماجرای زمان ورود آلکنو حل و فصل نشده که بحث انتخاب بازیکنان و کادرفنی به وجود آمده و هنوز هیچ اظهارنظر واحدی درباره این مباحث شنیده نشده است.

چه کسی بازیکنان تیم ملی را انتخاب کرد؟

قبل از پایان لیگ برتر والیبال نه تنها داوزنی بلکه تقوی دبیر فدراسیون نیز اعلام کرد که بازیکنان با نظر مستقیم ولادیمیر آلکنو انتخاب می شوند و مربیان فقط در حد مشاوره درباره نفرات توضیح می دهند.

بعد از اعلام اسامی بازیکنان تیم ملی محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون والیبال اعلام کرد که تک تک آن ها با نظر مربیانی که تیم هایشان در پلی آف لیگ حاضر بودند، انتخاب شده و وارد اردو می شوند تا آلکنو نفرات مورد نظر را انتخاب کند اما به نظر می رسد آن گونه نبود که رئیس گفت. چرا که محمدی راد و بهروز عطایی اعلام کردند که هیچ دخالتی در لیست تیم ملی نداشته و اصلا کسی نظر آن ها را نپرسیده است!

در آن سو پیمان اکبری که در کادرفنی تیم ملی حاضر است در گفت وگویی اعلام کرد که تمام نفرات دعوت شده با نظر مستقیم آلکنو و توتولو انتخاب شدند و مربیان ایرانی دخالتی در انتخاب بازیکنان نداشتند!

چند اظهارنظر بعد از انتشار لیست تیم ملی نشان می دهد که اعلام لیست تیم ملی نه با نظر آلکنو بوده و نه با نظر مربیان لیگ! بنابراین شخص یا اشخاص دیگری بودند که لیست تیم ملی را برای سرمربی روس نوشتند. لیستی که قهرمان لیگش فقط یک نماینده دارد، نایب قهرمان بیش از ۶ بازیکن! البته امیر خوش خبر سرپرست تیم ملی اعلام کرد که درهای تیم ملی به روی بازیکنان باز است و هنوز خط خوردن یا اعزام کسی قطعی نیست، جمله ای که در هر مقطع زمانی برای کم کردن انتقادات گفته می شود اما در نهایت فقط یک سری از بازیکنان شانس حضور در اردو را دارند.

کادرفنی آلکنو یا کادرفنی دیگران؟!

برای انتخاب کادرفنی تیم ملی نیز همه چیز به اندازه لیست تیم ملی ابهام دارد. در ابتدا اعلام شد پیمان اکبری، سعید رضایی، رحمان محمدی راد، محمدرضا تندروان و عظیم جزیده به عنوان مربی در کادر فنی تیم ملی حاضر هستند اما به یک باره اعضا تصمیم به کناره گیری گرفتند.

محمدی راد که دوست نداشت نفر چندم نیمکت باشد خیلی زود انصراف خود را از حضور در تیم ملی اعلام کرد و سعید رضایی هم که به نظر می رسد اختلافاتی با یکی از اعضای تیم دارد، از تیم ملی کناره گیری کرد. بعد از رحمان محمدی راد و سعید رضایی برخی از اختلاف نظر در میان دیگر مربیان نیز صحبت کردند اما با کنار رفتن این دو شانس تندروان و اکبری برای رفتن به توکیو بالا رفته و بعید به نظر می رسد آن ها از تیم ملی کنار بروند.

در واقع گفته می شود محمدی راد به خاطر اینکه شانس کمی برای اعزام به المپیک داشت از تیم رفت و نه تنها او بلکه همه مربیانی که برای دستیاری آلکنو انتخاب شدند به دنبال این بودند که بعد از توتولو به عنوان دستیار ایرانی فعالیت کنند و به نوعی خودشان نفر اول مربیان ایران در کادر باشند. البته محمدی راد در اظهار نظری گفت: ابهامی درباره انصراف من وجود ندارد. مسئولان فدراسیون لطف داشتند و نام مرا بین سایر مربیان قرار دادند، اما متوجه نشدم برنامه‌ آنها چگونه است. بعد از اینکه پیشنهاد به من داده شد روی این موضوع فکر کردم و به دلایل شخصی این پیشنهاد را رد کردم.

چنین اختلاف نظرهایی ماحصل برنامه ریزی و مدیریت ضعیف فدراسیون است که در نظر دارد تمام تصمیم گیری ها را یک شخص خاص انجام بدهد؛ شخصی که در تعریف جایگاهش تصمیم گیری درباره چنین مسائلی وجود ندارد اما حالا نه تنها لیست تیم ملی را انتخاب بلکه دستیاران مربی را معرفی می کند؛ اتفاقی که در سال های گذشته هم رخ می داد اما شاید کمتر از امروز اختلافات به بیرون درز می کرد و قدرت افراد به شکلی بود که اجازه داده نمی شد که بتوانند انتقادات را رسانه ای کنند.

اگر شخص آلکنو خودش کادرش را انتخاب می کرد نه کسی از لیست کنار می رفت و نه کسی برای حضور در تیم ملی ناز می کرد! به هیچ عنوان نمی توان رفتار مربیانی که یک روز آرزوی حضور در تیم ملی را داشتند اما حالا به راحتی انصراف می دهند را قبول کرد و منطقی دانست.

به نظر می  رسد فدراسیون تصور می کرد با همان شیوه ای که سال ها قبل پیش می رفت و هرشخصی اجازه دخالت در کار سرمربی و تیم را داشت می تواند پیش برود اما حداقل در چند ماه اخیر و به خصوص دربحث انتخاب بازیکنان و کادرفنی مشخص شد آن ها باید تلاش کنند هرشخصی در حیطه وظایف خود عمل کند؛ نه اینکه یک همه کاره به جای سرمربی تصمیم بگیرد!